Czy recepta na długowieczność jest coraz bliżej?
Czy to możliwe, aby mała rybka miała się przyczynić do jej odkrycia?
I dlaczego naukowcy poświęcają tyle uwagi naszym jelitom?
Uwaga! Nie czytaj przy jedzeniu!
Oto główny bohater.
Długowieczność – ważne jest wnętrze
27 marca bieżącego roku, na portalu bioRxiv.org opublikowane zostało być może rewolucyjne badanie, przeprowadzone przez Dario Valenzano, genetyka Instytutu Biologii Opieki Społecznej w Kolonii, w Niemczech.
Wynikiem powyższego było następujące odkrycie – bakterie jelitowe zagrzebki mogą przedłużyć życie innych ryb. Po raz pierwszy wykazano, że starsze ryby żyją dłużej po spożyciu drobnoustrojów z odchodów swoich młodszych kolegów.
Nieapetyczne? Czego się nie robi w imię długowieczności…
Do tej pory testowano wpływ połączenia dwóch układów krążenia – młodego i starego szczura, na stan zdrowia. Rezultaty były zadowalające, czynniki płynące przez żyły młodych gryzoni mogą poprawić kondycję starszych zwierząt. Jednakże eksperyment z udziałem ryb był wyjątkowy, ponieważ dotyka tematu „przeszczepienia” mikrobiomu.
Mikrobiom – ogół organizmów występujących w danym środowisku
Ktoś może się spytać, co ma ryba do człowieka – i nie będzie to pytanie pozbawione podstaw. Już uspokajam – udowodniono, że mikrobiom w jelitach młodego zagrzebka jest prawie tak samo zróżnicowany, jak ten u myszy czy ludzi.
Jeżeli mimo ostrzeżenia czytasz artykuł podczas obiadu, to właśnie teraz powinieneś wyłączyć przeglądarkę lub odłożyć widelec.
Odżywcze odchody
W celu sprawdzenia, czy zmiany struktury układu pokarmowego rzeczywiście mają znaczenie w procesie starzenia się, zespół Valenzo postanowił wprowadzić mikroby z jelit 6–tygodniowej zagrzebki do jego 9.5-tygodniowego pobratymca.
Czyżby tak miał wyglądać klucz do długowieczności?
Aby test był jak najbardziej wiarygodny, u starszej rybie wyeliminowano florę bakteryjną, poprzez podanie antybiotyku. Następnie umieszczono ją wewnątrz sterylnego akwarium, gdzie wprowadzono to, co było kiedyś zawartością jelit młodej ryby. Zagrzebki nie mają w zwyczaju spożywać odchodów, ale tak jak inne zwierzęta, sprawdzają poprzez podgryzanie, czy coś jest jedzeniem, czy nie. W ten sposób mikroby dostały się do środka obiektu badawczego.
Zespół zauważył, że spożyte drobnoustroje zaczęły rekombinować wnętrzności zwierzęcia.
W wieku 16 tygodni flora odizolowanej ryby przypominała tę u młodszych, 6-tygodniowych ryb.
Ostatecznie, „przeszczep” przedłużył średnio o 41% żywotność biorców w porównaniu do grup badawczych, które otrzymały mikroby od dawców w średnim wieku (około 9.5 tygodnia) i o 37% od badanych, potraktowanych samymi antybiotykami.
Szczęśliwa, pełna energii starość to marzenie każdego z nas.
Co więcej, w wieku 16-tygodni (dla zagrzebek to późna starość), osobniki poddane terapii wykazywały się większą żywotnością, porównywalną do ich młodszych kolegów. Stwierdzono również, że mikroby pochodzące z wnętrzności starszych ryb nie mają wpływu na żywotność młodszych organizmów.
Układ immunologiczny – sekret długowieczności?
Niestety nie wiadomo dlaczego drobnoustroje mają tak druzgocący wpływ na długowieczność. Jedną z możliwości jest to, że układy odpornościowe zużywają się wraz z wiekiem. Daje to okazje szkodliwym bakteriom na pokonanie systemu obrony organizmu.
Przeszczep mikrobiomu może resetować florę bakteryjną ryby, której jest wszczepiany. Dzięki niemu wzmacniany jest system autoimmunologiczny, co prowadzi do wydłużenia życia.
Co przyniesie nam przyszłość?
Obecnie największym wyzwaniem dla całej grupy podobnych eksperymentów jest zrozumienie mechanizmów rządzących przyrodą. Już teraz zaczynają się testy na owocach, a inni badacze, tacy jak Robert Beiko starają się o dofinansowania, w celu przeprowadzenia eksperymentu z udziałem myszy. Pan Beiko zastanawia się także, czy wyizolowana w młodym wieku flora mogłaby być przechowywana, celem wykorzystania na późniejszym etapie życia.
Czy w przyszłości rodzice dziecka będą mogli decydować o pobraniu z jelit jego mikrobiomu, aby mogło przedłużyć własne (lub cudze) życie oraz pomóc w zwalczaniu chorób?
Bibliografię do artykułu znajdziesz na samym dole strony.
Autor bloga podczas „pompowania bicków” 🙂
Jeżeli spodobał Ci się artykuł i chcesz wiedzieć o najnowszych wpisach tego typu, to zapisz się na newsletter! i bądź na bieżąco z kolejnymi artykułami!
Szukasz trenera, który pomoże Ci wrócić do formy?Chcesz ćwiczyć w klubach takich jak: CityFit Rondo ONZ, McFit Świętokrzyska, Fitness Club Platinum? A może potrzebujesz indywidualnego programu on-line dopasowanego do Twoich potrzeb? zapoznaj się z moją ofertą! – kliknij tu!
Odwiedź mnie również na Facebooku – kliknij i polub fanpage.
A tu są moje filmy, zapraszam! – youtube
Bibliografia
- 1. Dario Riccardo Valenzano. Regulation of Life Span by the Gut Microbiota in The Short-Lived African Turquoise Killifish. 2017
- 2. O’Toole, P. W. & Jeffery, I. B. Science 350. 2015
- 3. Langille, M. G. I. et al. Microbiome 2, 50. 2014
- 4. Claesson, M. J. et al. Nature 488. 2012
